آزمون مدل رابطه ی بین سبک های دلبستگی و اختلال استرس پس از آسیب با میانجی گیری خشونت خانگی علیه زنان در اهواز

پژوهش ها نشان داده است که سبک های دلبستگی می تواند پیش بینی کننده ی اختلال استرس پس از آسیب و خشونت خانگی علیه زنان باشد. هدف پژوهش حاضر، آزمون مدل رابطه ی بین سبک های دلبستگی با اختلال استرس پس از آسیب با میانجی گری خشونت خانگی علیه زنان در شهر اهواز است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان خشونت دیده ی مراجعه کننده به دادگاه خانواده ی شهر اهواز می باشد. حجم نمونه 240 زن بودند که با روش نمونه-گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش شرکت کنندگان پرسش نامه های سبک های دلبستگی، خشونت علیه زنان و اختلال استرس پس از آسیب را تکمیل کردند. ارزیابی مدل فرضی با استفاده از روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار amos ویرایش 16 به کار برده شد. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از آزمون بوت استراپ استفاده شد. مدل ارزیابی شده با حذف مسیر رابطه ی سبک دلبستگی اجتنابی و خشونت خانگی علیه زنان از برازندگی خوبی برخوردار بود. نتایج تحلیل نشان داد که سبک دلبستگی اضطرابی با خشونت خانگی و اختلال استرس پس از آسیب ارتباط مستقیم داشت. همچنین خشونت خانگی با اختلال استرس پس از آسیب ارتباط مستقیم داشت. نتایج نشان داد که مسیر غیر مستقیم دلبستگی اضطرابی با اختلال استرس پس از آسیب با میانجی-گری خشونت خانگی معنی دار است و سایر مسیرهای مستقیم و غیر مستقیم معنی دار نبودند. خشونت خانگی علیه زنان می تواند رابطه ی بین سبک های دلبستگی اضطرابی و اختلال استرس پس از آسیب را تحت تأثیر قرار دهد.